Monday 10 September 2007

BİSİKLETİM BENİM...

Bisiklet var. Bisiklete binenler var. Bisikletler için için özel yollar var. Var da var. Ama maalesef benim ülkemde yok. Bu görüntüler bisikletin günlük yaşamdaki vazgeçilmez yerini koruyan Çin Halk Cumhuriyetinde geçerli.

Bir bisklet sevdalısı olarak Makedonya’da istediğim yerde pedal çevirme gibi bir şansa sahip olmama üzgünlüğünü yaşıyorum.

Geçenlerde, bir internet sitesinde Çin’in başkenti Pekin'de trafiğin her türlü akışında önceliğin bisikletlilere tanındığını, otomobil sürücülerinin pedal çevirenlere sevgi ve saygıda kusur etmeyip, "ayrıcalık" tanıdıklarını okudum.

Makedonya’nın başkenti Üsküp’te ise bisiklet kulananlara sevgi ve saygı bir yana en doğal hakkları olan özel yollar bile düşünülmemiş. Bisiklet sevdalıları, pedalları yayalara ayrılan yollarda yada otobanlarda çevirmek zorunda kalıyorlar. Bu çile yetmez ki, bir de direksiyon başında trafik yoğunluğu dolayısıyla sinirlerine hakim olamayan şoförlerin tepkilerine maruz kalmaktan kendilerini kurtaramıyorlar.

“Çinlilerin ortaya koyduğu tahmini rakamlara bakılırsa, 14 milyonluk, olan Pekin'de kullanılan bisiklet sayısı 7 milyon civarında ve bunların 2-3 milyon kadarı her gün yollara dökülüyor. Metroların, apartman ve iş yerlerinin önündeki bisiklet park yerlerinin inanılmaz görüntüsü kadar, yollarda süzülen bisikletlerin yarattığı manzara da insanı heyecanlandırmaya yetiyor” yazıyor bir makalede.

İki milyonluk Makedonya’da, bisiklet sayısı hakkında herhangi bir bilgiye ulaşmak mümkün değil. Bir kaç ay önce, inanılması zor ama gerçek, yeni trafik yasası ile saat 22’den sonra gençlerin pedal çevirmeleri yasaklandı.

No comments:


"Dünya için üretiyoruz..."